هدف از پژوهش حاضر، مقایسه آثار دو برنامه وزنه تمرینی با بازیافتهای بلندمدت و کوتاه مدت بر برخی از عملکردهای عضلانی در دوقلوهای همسان است. بدین منظور هفت جفت پسر دوقلوی یک تخمکی سالم از بین دانش آموزان دبیرستانی شهر اصفهان انتخاب و به طور تصادفی در یکی از دو گروه تمرینی جداگانه که به ترتیب دارای بازیافت بلندمدت و بازیافت کوتاه مدت بودند قرار گرفتند. قبل و پس از برنامه تمرین، متغیرهای تحقیق شامل توان بی هوازی، نیرو، قدرت و استقامت عضلانی دستها و پاها توسط برخی از آزمونهای رایج اندازه گیری شد. طی برنامه تمرینی آزمودنی های هرگروه 3 روز در هفته برای مدت 12 هفته در برنامه های وزنه تمرینی تناوبی ویژه ای به روش دلورم- واتکینز شرکت کردند. شیوه اجرا، الگو، زمان و بارکار هنگام تمرین درهر دو گروه یکسان، ولی زمان استراحت در دوگروه 1 در بین دوره های تمرین (160 ثانیه) و گروه 2 در بین دوره های تمرین (40 ثانیه) استراحت را تجربه کردند. با بررسی اختلاف میانگین های به دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون در گروههای وابسته، افزایش معنی دار در توان بی هوازی، نیروی عضلات پا و نیروی پای برتر در گروه 1 (تمرین با بازیافت بلندمدت) مشاهده شد (P<0.05) با این حال، در برخی از متغیرها در گروه دوم و سایر متغیرها در هر دو گروه، افزایش غیرمعنی داری مشاهده شد. همچنین از مقایسه پس آزمونها در گروه های مستقل در کلیه متغیرهای تحقیق اختلاف معنی داری مشاهده نشد.